مدلسازی توزیع سرفاصله زمانی وسایل نقلیه در شرایط روز و شب تحت جریان سنگین ترافیک

هدف از این پژوهش، تحلیل توزیع سرفاصله‌های زمانی وسایل نقلیه در بزرگراه‌های چندخطه تحت شرایط تردد سنگین است. در این مطالعه، رفتار رانندگان جهت انتخاب سرفاصله در ساعات اوج ترافیک روز و شب مورد ارزیابی قرار گرفت. جمع‌آوری داده در بزرگراه شش‌خطه شهیدخرازی اصفهان در ساعات پیک ترافیک و تحت شرایط غیرمنقطع انجام شد. در بررسی اولیه مشخص گردید که در شرایط دنباله‌روی، درصد بالایی از رانندگان خطوط سبقت و میانی به سرفاصله ایمن توجهی نمی‌کنند. این امر نشاندهنده بالا بودن میزان ریسک‌پذیری جامعه رانندگان است که منجر به کاهش ایمنی وسایل نقلیه می‌گردد. با استفاده از تست‌های کای‌دو، نیکویی برازش مدل‌های آماری بر توزیع سرفاصله‌ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد که مدل توزیع لوگ‌نرمال انتقال‌یافته مدلی مناسب جهت برازش بر توزیع سرفاصله-ها در خط سبقت است، در حالیکه مدل توزیع گامای انتقال‌یافته جهت برازش بر سرفاصله‌های خط میانی مناسب می‌باشد. تفاوت مدل توزیع سرفاصله‌ها در خطوط مختلف ناشی از تفاوت رفتار رانندگان در این خطوط است. در ساعات پیک جریان ترافیک الگوی دنباله‌روی رانندگان در خط سبقت متفاوت از خط میانی است؛ به گونه‌ای که اکثر رانندگان در خط سبقت حتی در سرعت‌های بالا تمایل زیادی به تعقیب وسیله جلویی نشان می‌دهند. این امر سبب شده‌است که ظرفیت خطوط با یکدیگر متفاوت شوند و در نتیجه، توزیع و شاخصهای آماری سرفاصله‌ها در شرایط نزدیک به ظرفیت هر خط با یکدیگر تفاوت قابل توجهی داشته‌باشند. همچنین بررسی نتایج حاصل از مقایسه در شرایط روز و شب نشان داد که رانندگان در شرایط تردد سنگین در ساعات شب، سرفاصله‌های ایمن‌تری نسبت به ساعات روز اختیار می‌کنند.